[vc_row][vc_column][vc_column_text]
Άνοια: Τι πραγματικά χρειάζονται οι άνθρωποι με άνοια
Η νόσος Alzheimer (ΝΑ) η οποία ευθύνεται για περισσότερο από το 60% των περιπτώσεων άνοιας είναι μια νευροεκφυλιστική νόσος, καθώς καταστρέφει σταδιακά τα εγκεφαλικά κύτταρα. Οι ασθενείς διαπιστώνουν μια έκπτωση των νοητικών λειτουργιών, η οποία κλιμακώνεται, μέχρι να φτάσει σε σημείο, όπου ο ασθενής θα αδυνατεί να αυτοεξυπηρετηθεί ακόμα και στη καθημερινότητα του. Ωστόσο, η άνοια επηρεάζει και τη προσωπικότητα του ασθενούς. Σύµφωνα µε στατιστικά στοιχεία, ένας στους πέντε ανθρώπους πάνω από τα 80 θα νοσήσει από κάποια µορφή άνοιας. Στη χώρα µας περίπου 200.000 άνθρωποι πάσχουν σήµερα από άνοια.
Η συνύπαρξη με ένα άτομο που πάσχει από άνοια, κάθε άλλο παρά εύκολη είναι και αποτελεί μια διαρκή διαδικασία του φροντιστή να κατανοήσει και διαχειριστεί τόσο τις δικές του ανάγκες όσο και του ατόμου που φροντίζει.
Πως θα μπορέσουμε να κάνουμε αυτή τη συνύπαρξη λίγο πιο εύκολη θα το δούμε παρακάτω:
- Ακούστε τι έχει να σας πει, ακόμα κι αν πολλές φορές δεν έχουν όλα συνοχή μεταξύ του. Δώστε του χρόνο να εκφραστεί.
- Χρησιμοποιείστε απλές προτάσεις και κάνετε του μια ερώτηση κάθε φορά.
- Επαναλάβετε αν χρειαστεί.
- Αποφύγετε αφηρημένες έννοιες και ενθαρρύνετε εξωλεκτικούς τρόπους για να εκφραστεί( πχ. Νοήματα)
- Δημιουργήστε ένα πρόγραμμα και κάποιες «στεθερές», τους κάνει να νιώθουν ασφάλεια.
- Όταν ένα άτομο με άνοια ζητά να πάει στο σπίτι του σημαίνει ότι τη δεδομένη στιγμή αισθάνεται άβολα, χωρίς να είναι σε θέση ακριβώς να περιγράψει τι το ενοχλεί (μπορεί να ζεσταίνεται, να τον ενοχλεί ο θόρυβος κλπ) . Πρέπει εμείς να διακρίνουμε τι είναι αυτό. Στην ουσία χρειάζεται ένα χώρο αν τον κάνει να αισθανθεί οικεία και αυτό δεν είναι το κτίσμα, αλλά οι άνθρωποι.
- Το άτομο με άνοια δεν καταλαβαίνει τα παιχνίδια που του παίζει το μυαλό του. Χρειάζεται επομένως, υπομονή και κάποιες φορές να πηγαίνουμε με τα νερά του . Η πραγματικότητα μπορεί να τον τρομάξει.
- Δεν χρειάζεται να του λέμε τι να κάνει με επιτακτικά ή μωρουδίστικα λόγια.
- Θέλουν σεβασμό, όπως όλοι μας άλλωστε.
- Ενθαρρύνετε τον, χρησιμοποιείστε τη βλεμματική επαφή, αναφέρετε του διακριτικά αν έχετε καταλάβει τι εννοεί.
- Η πρώτη γνωριμία πρέπει να γίνεται όπως με έναν ενήλικο άνθρωπο, με χειραψία και όχι υπερβολική οικειότητα, αν δεν μας γνωρίζουν μπορεί αν πανικοβληθούν.
- Μια καλή κουβέντα και ένα ειλικρινές ενδιαφέρον αρκούν για αρχή. Όπως ο κάθε άνθρωπος θέλουν το χρόνο τους να εμπιστευτούν.
- Δεν χρειάζονται κάποιον να τους λέει τι να κάνουν, μόνο να κατανοούν και να σέβονται τις ανάγκες και τα δικαιώματα τους.
Βιβλιογραφία
- Τσολάκη Μ. Alzheimer: Νέες διαστάσεις στην προσέγγιση της νόσου. Κοινωνία και υγεία 2007, 6:55-66.
- Πανελλήνια Ομοσπονδία Νόσου Alzheimer και Συναφών Διαταραχών.
- Παγκόσμια Εταιρεία Νόσου Alzheimer.
- World Health Organization.
Ράνια Πολυχρονοπούλου
Κοινωνική Λειτουργός
Μ.Φ.Η. Όμορφη Νεφέλη
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]